12 Şubat 2015 Perşembe


Kışı unut, karı sırtlayan ağaçları. Rüzgârlı bir kıyıya sonbaharın döküldüğünü düşün. Gökyüzünde çakıp sönen ışıkları; kabaran, köpüren denizi sonra... Yüzüne çarpan su damlalarının nasıl da uzak yollar teperek geldiğini... Kayalıkların arasında yengeçlerin koyu bir sohbete koyulduğunu... An'a ait ne varsa, içinde olduğun an'a, unut ve gel. Az sonra göz gözü görmez bir yağmurun altında kalarak ve akarak, denize karışacak, köpükleneceksin. 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder