Saman sarısı gün, yüzünde ışıklar oynaşıyor. Taşların dibinden yapraklanmış ıtırlı çiçekler, ufacık. Lafazanlığında tembel yazın, ufka verdik yönümüzü. Dört yanı düş, bir an, çeperine sıkışmış bir varlık bilinci gibi bir sonraya, öte'ye atıyor kendini. Ve yeni bir an başlıyor ve bir tane daha...